தீவிரவாத பிடியில் பெல்ஜியம்- 3

பாரீஸ், தீவிரவாதிகளால் சமீபத்தில் தாக்கப்பட்ட தைப் போலவே பெல்ஜியத் தலைநகர் பிரஸல்ஸ் தாக்கப்பட இருக்கிறது என்றுகூட ஒரு செய்தி அதற்குச் சில நாட்கள் கழித்துப் பரவியது. சுரங்கப் பாலங்கள் மூடப்பட்டன. கவசங்கள் அணிந்த காவல் துறையினர் தெருவெங்கும் நிறுத்தப்பட்டனர். கடைகள் மூடப்பட்டன. ‘கூட்டமாக எங்கும் காணப்படாதீர்கள்’ என்று அரசு அறிவிக்க, பொது மக்கள் வீட்டைவிட்டு வெளியேறவில்லை. நல்லவேளையாக விபரீதம் எதுவும் எதிர்பார்த்தபடி நடந்து விடவில்லை.

‘பிரஸல்ஸ் நகரில் பலவித துப்பாக்கிகளை லைசன்ஸ் இல்லாமலேயே கள்ள மார்கெட்டில் எளிதில் வாங்கலாம்’ என்று பலரும் கூறுகிறார்கள்.

காவல்துறையினர் முழுமை யாகச் செயல்படாததால் பல வருடங்களாகவே இஸ்லாமியத் தீவிரவாதக் குழுக்கள் அங்கு சுறுசுறுப்படைந்து வருகின்றன.

பெல்ஜியத்தில் ஆறரை லட்சம் முஸ்லிம் மக்கள் வசிக்கிறார்கள். தங்கள் நாட்டிலுள்ள மசூதிகளுக்கு வெளிநாடுகளிலிருந்து நிதி உதவி பெறுவதைத் தடுத்து நிறுத்தப் போவதாக பிரதமர் கூறியி ருக்கிறார். காரணம் பெல்ஜியத் தில் உள்ள சில பெரிய மசூதிகள் வழிபாட்டுத் தலங்களாக விளங்கு வதைவிட தீவிரவாதிகள் சந்தித்து திட்டமிடும் இடங்களாக விளங்கு கின்றன. இந்த மசூதிகளுக்கு வெளிநாடுகளிலிருந்து (குறிப்பாக சவுதி அரேபியாவிலிருந்து) நிதி உதவி தடையில்லாமல் மிக அதிக அளவில் கிடைக்கிறதாம்.

வரலாற்றில் ‘கீழ் நாடுகள்’ என்றே அறியப்பட்டன பெல்ஜியம், நெதர்லாந்து மற்றும் லக்சம்பர்க் ஆகியன. பெல்ஜியம் நாட்டில் நடைபெற்ற முக்கிய நிகழ்வுகளைப் பார்ப்போம்.

1813ல் நெப்போலியனின் ஆட்சியைத் தூக்கி எறிந்தனர் டச்சுக்காரர்கள் (நெதர்லாந்து எனப்படும் ஹாலாந்தைச் சேர்ந்த வர்கள் டச்சு இனத்தவர்). தங்கள் நாட்டுக்கு ‘ஐக்கிய நெதர்லாந்து’ என்று பெயர் வைத்துக் கொண் டனர்.

இதன் ஒரு பகுதியாக இருந்த பெல்ஜியம் விரைவில் தன் புரட்சியைத் தொடங்கியது. கூட்ட மைப்பாக இருந்தாலும், டச்சுக் காரர்களின் ஆதிக்கம் மிகவும் அதிகமாக இருந்தது. அரசியலோ, பொருளாதாரமோ எல்லாத் துறைகளிலும் டச்சுக்காரர்கள் வைத்ததே சட்டமாக இருந்தது. சொல்லப்போனால் அப்போது டச்சுக்கரர்களின் மக்கள் தொகை யைவிட பெல்ஜியக்காரர்களின் மக்கள் தொகை அதிகம்.

தவிர மதத்துக்கும் இந்தப் புரட்சியில் ஓரளவு பங்கு இருந்தது. கூட்டமைப்பின் தெற்குப் பகுதியில் (பெல்ஜியமும் இங்குதான் இருக்கிறது) இருந்த கத்தோலிக்க மதகுருமார்கள், வடக்குப் பகுதியில் அதிக எண்ணிக்கையில் இருந்த ப்ராடெஸ்டென்ட் மக்களை சந்தேகத்துடன் பார்த்தார்கள். புதிய அரசுக்கு ஒத்துழைப்பு கொடுக்க வேண்டாம் என்றும் செய்தி பரப்பினார்கள்.

இதை அரசு உணர்ந்தது. இதைத் தொடர்ந்து அரசு அமைப்பிலும், ராணுவத்திலும் தெற்குப் பகுதியைச் சேர்ந்தவர்களின் எண்ணிக்கை குறைக்கப்பட்டது. மக்கள் தொகையில் 62 சதவிகிதம் தெற்கில் வாழ்ந்தனர். ஆனால் இவர்களுக்கு அரசில் 50 சதவீதம்தான் பிரதிநிதித்துவம் அளிக்கப்பட்டது.

கசப்புகள் பரவ, நிலைமை பொருளாதாரக் கோணத்திலும் இனம் பிரிக்கப்பட்டது. ஆம்ஸ்டர்டா மிலுள்ள மிகப் பெரும் துறை முகத்தைக் கொண்ட வடக்குப் பகுதி ‘தடையற்ற வணிகப் பகுதி யாக’ அறிவிக்கப்பட்டது. இதைத் தொடர்ந்து அங்கு ரொட்டியிலி ருந்து பல பொருள்களுக்கான விலை குறைந்தது (வரியில்லாத துறைமுகம் என்பதால்). ஆனால் தெற்குப் பகுதியில் வரிகளின் காரணமாக பொருட்களின் விலை கூடிக் கொண்டு வந்தது. அப்போது இணைந்த நெதர்லாந்தின் மன்ன ராக இருந்தவர் முதலாம் வில்லி யம். அவர் தற்போதைய நெதர் லாந்தில் (அப்போதைய கூட்டமைப் பின் வடக்குப் பகுதி) வசித்தார். தங்களுக்கு சுயாட்சி வேண்டும் என்று கேட்ட தெற்குப் பகுதியினரை அலட்சியம் செய்தார்.

அப்போது ஆம்ஸ்டர்டாம் மட்டுமல்ல பிரஸல்ஸும் ஒரு தலைநகரமாகவே கருதப்பட்டது (இப்போதைய நெதர்லாந்தின் தலைநகரம் ஆம்ஸ்டர்டாம்). இப்போதைய பெல்ஜியத்தின் தலைநகரம் பிரஸல்ஸ்.

1823ல் டச்சு மொழியை அதிகாரப் பூர்வ மொழியாக ஆக்கலாம் என்ற யோசனை தெரிவிக்கப்பட்டது. ஆனால் பிரெஞ்ச் மொழி பேசும் மக்களின் கடும் எதிர்ப்பைத் தொடர்ந்து இந்த யோசனை கைவிடப்பட்டது.

(உலகம் உருளும்)