ப்ரீமியம்
மாய உலகம்: நான் அடிமை அல்ல...

ஒரு நாள் நண்பர்கள் என்னை மறைவிடத்துக்கு அழைத்துச் சென்று, “ஹேரியட் டப்மேன், அடுத்து நீதான். தயாராக இருந்துகொள்” என்று ஆறுதலாக என் கையைப் பிடித்து அழுத்தினார்கள். வெடித்து அழ ஆரம்பித்தேன். என்னை எப்படிச் சமாதானம் செய்வது என்று தெரியாததால், “தைரியமாக இரு, ஹேரியட்” என்று என் முதுகைத் தட்டிக்கொடுத்துவிட்டு நகர்ந்து சென்றுவிட்டார்கள்.

இரவெல்லாம் அழுதேன். அப்பா அம்மாவை, உறவினர்களை, நண்பர்களை விட்டுப் பிரியப்போகிறேனா? ‘இந்தா, இது நன்றாக வேலை செய்யும், விலையும் குறைவுதான்’ என்று குதிரையைப் போல், பன்றியைப் போல் என்னையும் யாருக்காவது விற்றுவிடுவார்களா? அடுத்து யார் என்னை வாங்குவார்கள்? என்னை எங்கே இழுத்துச் சென்று அடைப்பார்கள்?