தருமு சிவராம்: ஆளுமை விநோதங்கள்

தருமு சிவராம், தன்னுள்ளிருந்த ஓவியக் கலைஞனுக்கு உரிய ஊட்டமளித்ததில்லை என்றுதான் சொல்ல வேண்டும். அவருடைய கோடுகள் புனைவு யதார்த்தமும் மாந்திரீகத் தன்மையும் இணைந்து உறவாடியவை. பொதுவாக, தான் சம்பந்தப்பட்ட சிற்றிதழ்களுக்கும் புத்தகங்களுக்கும் மட்டுமே தன் ஓவியக் கலைத் திறனைப் பயன்படுத்தினார். ‘மணி பதிப்பகம்’ வெளியிட்ட அவருடைய ‘கைப்பிடியளவு கடல்’ கவிதைத் தொகுப்புக்கு அவரே முகப்போவியம் வரைந்தார். அவர்கள் வெளியிட்ட வெங்கட் சாமிநாதனின் ‘அக்ரஹாரத்தில் கழுதை’ திரைக்கதை நூலுக்கு முகப்போவியம் வரைந்து முன்னுரையும் எழுதினார்.

பின்னாளில் ராஜமார்த்தாண்டனோடு நெருக்கமும் அன்பும் கொண்டிருந்தபோது, ராஜமார்த்தாண்டன் தன் நண்பர் ராஜகோபாலோடு இணைந்து நடத்திய ‘கொல்லிப்பாவை’ சிற்றிதழுக்குப் பெயர் வைத்து, கொல்லிப்பாவையின் படிமத்தை வரைந்து கொடுத்து, இதழில் கணிசமான பங்களிப்பும் செய்தார். தன் நவீன ஓவியக் கலைத் திறனை சிற்றிதழ் இயக்கச் செயல்பாடுகளுக்கு மட்டுமே பயன்படுத்தினார். எப்போதாவது, நண்பர்களின் வீடுகளுக்குச் சென்றால், சமயங்களில் அவர்களின் உருவச் சித்திரங்களை வரைவதுண்டு. குமாரசாமியின் அச்சகத்தில் தங்கியிருந்தபோது, அவர் கேட்டுக்கொண்டதற்காக, கு.ப.ரா.வின் உருவப்படத்தை வரைந்து கொடுத்தார். அதை வரையும்போது நான் அருகில் இருந்தேன். பேனா மையினால் வரையப்பட்ட கோட்டுச் சித்திரம். மிக ஒயிலாக வரையப்பட்டிருந்த சித்திரம். நளினமும் மிடுக்கும் இசைந்திருந்த சித்திரம். முடித்துவிட்டுக் காண்பித்தபோது, ‘எப்படி, நம்ம ஊரு கு.ப.ரா.வை ஒரு ஈரோப்பியன் ரைட்டர் ஆக்கியிருக்கேன் பாத்தியா?’ என்றபடி சிரித்தார்.

அவர் மதுரையில் இருப்பதற்கான செலவை ‘மணி பதிப்பகம்’ கவனித்துக்கொண்டபோதிலும், மதுரை அவருக்கு அலுப்பூட்டத் தொடங்கியது. ஒரு நல்ல நூலகம்கூட இல்லாத மதுரை, ஒரு எழுத்தாளன் வாழத் தகுதியில்லாத பாலைவனம் என்ற எண்ணம் அவருக்கு இருந்தது. மீண்டும் சென்னை கிளம்பினார்.

1977-ம் ஆண்டில் ஒருநாள், நாகர்கோவிலில் சுந்தர ராமசாமி வீட்டு மாடி அறையில் சு.ரா.வோடு பேசிக்கொண்டிருந்தபோது, மாடிக்கு வந்த சு.ரா.வின் மனைவி கமலா அம்மா, ‘மோகன் உங்களுக்கு ஃபோன்’ என்றார். நான் எழுந்துகொண்டு திகைப்புடன் அவரைப் பார்த்தேன். ‘சிவராம்னு நினைக்கிறேன்’ என்று முறுவலுடன் சொன்னார். நான் கீழே இறங்கிப்போய் ஃபோனை எடுத்தேன். சிவராம்தான். ‘எங்கிருந்து பேசுறீங்க?’ என்று கேட்டேன். ‘நீ தங்கியிருக்கும் வீட்டுக்கு எதுத்தமாதிரி இருக்கும் பலசரக்குக் கடையிலிருந்து’ என்று உரக்கச் சிரித்தார். ‘கிளம்பி வா. இங்கயே வெயிட் பண்றேன்’ என்றார். மாடிக்குப் போனதும் ராமசாமி, யார் என்றார். சிவராமுதான் என்றேன் சிரித்தபடியே. எப்படித் தெரிந்தது என்று கமலா அம்மாவிடம் கேட்டேன். ‘இங்க ரொம்ப நாள் தங்கியிருந்தவர்தானே. குரல் தெரியாதா?’ என்றார்.

வெளியில் சென்று, சிவராமுவைப் பார்த்தேன். ‘எப்படி புடிச்சேன் பாத்தியா’ என்பதுபோலச் சிரித்தார். அவர் அச்சமயத்தில், நாகர்கோவிலுக்கு அருகிலுள்ள, ராஜமார்த்தாண்டனின் ஊரான இடையன்விளையில் அவரோடு சில நாட்களாகத் தங்கியிருந்திருக்கிறார். இருவரும் பேசிக்கொண்டே நடந்து ஒரு ஹோட்டல் சென்று, பன் பட்டர் ஜாம், டீ சாப்பிட்டோம். முதலில் கோபத்துடன் பேச ஆரம்பித்தார். பணக்கார எழுத்தாளன்னா பார்ப்ப, பேசுவ, தங்குவ என்றெல்லாம் பொரிந்து தள்ளினார். நான் ஒரு வேலை நிமித்தமாக அங்கு வந்திருப்பதையும், அப்போது அவர் அங்கிருப்பதே எனக்குத் தெரியாதென்றும் சமாளித்தேன். சகஜம் திரும்பியது. சு.ரா. வீட்டு கேட் வரை வந்து பிரிந்தார்.

பின்னர், வெங்கட் சாமிநாதன், தருமு சிவராம், சுந்தர ராமசாமி மூவருக்குமிடையே நடந்த ஒரு தொடர் சர்ச்சையில் நானும் எதிர்வினை ஆற்றியதில் அவருடனான முதல் விரிசலும் விலகலும் ஏற்பட்டது.

- சி.மோகன், எழுத்தாளர்.

தொடர்புக்கு: kaalamkalaimohan@gmail.com