கதைக் குறள் 19: சிறுத்தை மீது சந்தேகம் கொண்ட சிங்கம்

விரதத்தை முடித்த சிங்கராஜா மிகுந்த பசியோடு வேட்டையாட சென்றது. வழியில் கண்ணுக்கு எட்டியவரை எந்த மிருகமும் காணவில்லை. என்னடா இது நமக்கு வந்த சோகம் என்று எண்ணி வெகு தூரம் வந்துவிட்டது. அப்போது தெரிந்தோ தெரியாமலோ மான்கள் கூட்டமாகச் சென்றன. சிங்கத்துக்கோ அளவில்லா மகிழ்ச்சி. ஒரே பாய்ச்சலில் மான்களை வேட்டையாடி உண்டது. பிறகு தன் குகையை நோக்கி செல்லும்போது ஒரு ஓடையை கடந்தது. அப்போது நரியை பார்த்துவிட்டது. நரியோ மர நிழலில் மறைந்து கொண்டது. எங்கே ஓடி ஒளிந்து கொள்கிறாய். நாம் நண்பர்கள்தானே. பயப்படாமல் அருகே வா நரியிடம் சிங்கம் சொன்னது. நரியோ நாம் வகையாய் மாட்டிக் கொண்டோம். என்ன சொல்லி தப்புவது என்று எப்போதும்போல் தன் நரித்தந்திரத்தைக் கையாண்டது.