போர்ட்டர் தனது அணியினரின் தோல்விக்காக வருந்தவில்லை. குழு உணர்வு இல்லையே! ஒற்றுமை இருந்திருந்தால் ஒரு புள்ளி கூட எடுக்காமல் தோல்வியை தழுவும் அவல நிலை வந்திருக்காதே! என்றெல்லாம் அவர்மனம் துடிக்கிறது. கோபம் கொப்பளிக்கிறது. சிறார்கள் மீது கொட்டித் தீர்த்து விட வேண்டும் என்ற துடிப்பு அதிகரிக்கிறது. விரைந்து வருகிறார். வருத்தம் தோய்ந்த முகங்கள். கண்ணீர், துவண்ட உடல் என தனது அணியினரைப் பார்க்கிறார். மனதில் ஓர் எண்ணம். சமூக விரோதச் செயல்களைச் செய்த போதும் தண்டனை பெற்ற போதும் எள்ளளவும் வருந்தாத இவர்கள் முதன் முதலாக தங்களது செயலுக்காக வருந்துகின்றனர்.
இன்றைய விளையாட்டில் நீங்கள் நிறைய தவறுகளைச் செய்தீர்கள். நானும் தவறு செய்திருக்கிறேன். ஆனால் நம்மோடு விளையாடியவர்கள் மூன்று ஆண்டுகள் பயிற்சி பெற்றவர்கள். நாம் மூன்றேமாத பயிற்சியில் அவர்களுக்குக் கடினமான போட்டியாளர்களாக இருந்தோம். இத்தொடரில் இன்னும்போட்டிகள் இருக்கின்றன.
இந்து தமிழ் திசை தளத்தின் ப்ரீமியம் கட்டுரை இது
மேம்பட்ட இதழியல் அனுபவத்துக்கு சந்தா செலுத்துவதன் நன்மைகள்:
தினமும் பயனுள்ள 20+ ப்ரீமியம் கட்டுரைகள்
சிறப்புக் கட்டுரைகள், இணைப்பிதழ் ஆக்கங்கள்
தடையற்ற வாசிப்பனுபவம்
முக்கிய செய்திகள்
வெற்றிக் கொடி
1 month ago
வெற்றிக் கொடி
1 month ago
வெற்றிக் கொடி
1 month ago
வெற்றிக் கொடி
1 month ago
வெற்றிக் கொடி
1 month ago
வெற்றிக் கொடி
1 month ago
வெற்றிக் கொடி
1 month ago
வெற்றிக் கொடி
1 month ago
வெற்றிக் கொடி
2 months ago
வெற்றிக் கொடி
2 months ago
வெற்றிக் கொடி
2 months ago
வெற்றிக் கொடி
2 months ago
வெற்றிக் கொடி
2 months ago
வெற்றிக் கொடி
2 months ago
வெற்றிக் கொடி
2 months ago