வாழ்ந்து பார்! - 41: உணர்வுகள் எட்டு!

மதி கரும்பலகையின் அருகில் நின்று ஏதோ செய்து கொண்டிருந்தாள். மற்றவர்கள் அவளைப் பார்த்து வாய்விட்டுச் சிரித்துக் கொண்டிருந்தனர். எழில் வகுப்பறைக்குள் நுழைந்தார். மதி உடனே ஓடிச்சென்று தனது இருக்கையில் அமர்ந்தாள்.

அனைவரும் சிரிப்பை அடக்கி அமைதிகாக்க முயன்றனர். அதனையும் மீறிச் சிலர் சிரித்தனர். அனைத்தையும் கவனித்த எழில். ஏன் எல்லாரும் சிரிக்கிறீர்கள்? அதனை என்னிடம் கூறினால் நானும் சிரிப்பேனே என்றார் குழப்பான குரலில். ஒன்றுமில்லை. எங்கள் ஒவ்வொருவரைப் போலவும் மதி பேசிநடித்துக் காட்டினாள். அந்த மகிழ்ச்சியில்தான் எல்லோரும் சிரித்தோம் என்றான் அழகன். உங்களைப் போலவும் பேசி நடித்தாள் என்றாள் தங்கம்.