கிராமத்து அத்தியாயம் - 2: விதைக் கேப்பைக் களி, விலாங்கு மீன் குழம்பு

விருமாண்டிக்குக் குளத்தை ஒட்டிய வயல் இருந்தது. முதல் நாள் பெய்த மழைக்குப் பாதிக் குளம் நிறைய தண்ணீர் வந்துவிட்டது. விருமாண்டிக்கு மட்டுமல்ல ஊர்க்காரர்களும், நிலம் குளிர மழை பெய்ததில் உற்சாகமாக இருந்தார்கள். ஆள் ஆளுக்கு மண்வெட்டியும் கடப்பாரையுமாக நிலத்தைச் சீர்திருத்தம் பண்ண புறப்பட்டுவிட்டார்கள். போன வருசம் சரியாக மழை பெய்யாததால் எல்லாருடைய வீட்டிலும் விதைக்கு மட்டுமே தானியம் இருந்தது.

எப்போதும் இந்த விவசாயிகள் நிலத்தில் ‘பொலி’ கண்ட உடனே எந்தத் தானியமாக இருந்தாலும் சரி முதல் வேலையாக விதைக்கு எடுத்து ஈரப்பதமில்லாமல் வெயிலில் காயப்போட்டு பத்திரமாக அள்ளி அடுக்குப் பானைகளில் அடுத்த வருச விதைக்காகப் பத்திரப்படுத்திவிடுவார்கள். ஒரு வருசம் தானியம் விளையாமல் கஷ்டப்பட்டாலும் அந்த விதைபொருளை எடுக்க மாட்டார்கள். அதைவிடக் கடனை உடனை வாங்கி அரை வயிறும் குறை வயிறுமாகக் கஞ்சி குடிப்பார்களே தவிர விதைப் பண்டத்தை மட்டும் எடுக்கவே மாட்டார்கள்.