கதை: தினம் ஒரு கனி

மாதவபுரத்தை பூபாலன் ஆண்டு வந்தார். அவருக்கு நல்லவிதமாக நாட்டை ஆள வேண்டும், மக்களை மகிழ்ச்சியாக வைத்துக்கொள்ள வேண்டும் என்கிற எண்ணம் எல்லாம் கிடையாது. அமைச்சர்களிடம் வேலைகளைக் கொடுத்து விட்டு அரண்மனையிலேயே ஜாலியாக இருந்து கொள்வார். உண்பதும் உறங்குவதுமாக இருந்த பூபாலனுக்கு இளம் வயதிலேயே உடல் பருத்துவிட்டது. சில நோய்களும் வந்துவிட்டன. ஒருநாள் அமைச்சர் சிவபாலனை அழைத்தார்.

“நான் இன்னும் எவ்வளவு நாள் இருப்பேன் என்று தெரியவில்லை. பயமாக இருக்கிறது. நான் நல்ல மன்னனாக இந்த நாட்டை ஆளவில்லை என்பதை இப்போதுதான் உணர்கிறேன். ஒருவேளை நான் குணமானால், இந்த நாட்டு மக்களுக்கு நல்ல மன்னனாக இருப்பேன்” என்று வருத்தத்துடன் கூறினார் பூபாலன்.