­சித்திரை சிறப்பு | காய்ச்சாலும் காய்ச்சது வுட்டாலும் வுட்டது

சித்திரை என்றாலே கொளுத்தும் வெயில்தான். சும்மா நாளையில் முந்திரிக்காட்டுப் பக்கம் போனாலே ஒரே வேச்சாரலா இருக்கும். நா வறட்டும். சித்திரை வைகாசியில் சொல்லவே தேவையில்லை. குடும்புக்குடும்பாகக் காய்த்திருக்கிற ஆவலில் உக்கிர வெயிலைப் பொருட்படுத்தாமல் கொட்டை பொறுக்கினாலும் குடிமுந்திரி நிழலில் கொட்டி பழம், காரக்காய்களைத் திறுவுகையில் உடம்பு சூடு பிடித்துக்கொள்ளும்.

சொம்பு சொம்பாகத் தண்ணீரை நெட்டினாலும் சொட்டுச் சொட்டாக ‘ஒண்ணுக்கு’ உயிரை எடுக்கும். கட்டை விரலுக்கு வைக்கோலை நனைத்துச் சுற்ற வேண்டியதுதான். உத்திமாக் குளத்திலோ, அய்யனார்கோயில் ஏரியிலோ உதிரப் பொட்டையாய்க் கிடக்கும் தண்ணீரில் ஓடி விழ வேண்டியதுதான். செமட்டைத் தண்ணீரில் ஆவாரந் தழையை ஒடித்துப் போட்டுத் தெளிய வைத்துக் குடிப்பதும் உண்டு. உடம்புச் சூட்டுக்கு நல்லது என பன்றி பிடித்துவந்து புள்ளையார்கோயில் பின்புறம் வெட்டிக் கூறு போடுவார்கள். சுண்டிய பழைய பன்னிக்கறிக் குழம்பில் சோற்றைப்போட்டுக் கிளறி ரா அடுப்பில் போட்டு வைத்த ‘தீச சோறு’ தின்பதற்கு அமிர்தமாக இருக்கும்.