நூல் நயம்: இருப்பின் அடையாளம்

‘அலைகளை நேசிக்கிறேன்/மூச்சுக்காற்றைப் போல் அவை/ஒருநாளும் நின்று போவதில்லை’ என்று எழுதியிருக்கும் நிமோஷினியின் முதல் கவிதை நூல், ‘அட்டிகை அம்மா நான்’ 90-களில் வெளியானது. கடந்த 30 ஆண்டுகளுக்கும் மேலாக அலைகளைப் போல் தன்போக்கில் எழுதிக்கொண்டே இருக்கிறார்.

பார்த்தவை, கேட்டவை, உணர்ந்தவை, உள்வாங்கியவை என அனைத்துமே சிறுசிறு பத்திகளாக எழுதப்பட்டிருந்தாலும் வாசித்த கணத்தில் நம் மனதில் தங்கிவிடும் செறிவான பதிவுகளாக உள்ளன. வேப்பம்பூ அளவிலான பூக்கள் அச்சிடப்பட்ட புடவைகளை அணியும் அம்மாவுக்கு, வெள்ளை நிற ரவிக்கை அணிவதில் உள்ள விருப்பம் பற்றிய குறிப்புடன் தொடங்கும் கொமாரனின் குறிப்புகள், கெங்கம்மா எனும் தனது தாயின் பெயரை, ‘ஆண்டாள்’ என அப்பா மாற்றி வைத்தது பற்றிய பதிவுடன் முடிவதும் நல்ல பொருத்தமே.